home

filmarchief

vido?

archief

email

Vido's FilmZine

(arthouse, classics, cult, Hollywood)

Jaarlijstjes 2011

week 51

vrijdag 23 december 2011

Kerstreces

Tot ziens in het nieuwe jaar!


Jaaroverzicht 2011 (3): het beste in de bioscoop + de beste documentaires

Lees verder


donderdag 22 december 2011

Jaaroverzicht 2011 (2): de slechtste films

Lees verder


woensdag 21 december 2011

Jaaroverzicht 2011 (1): de beste dvd’s


Lees verder


dinsdag 20 december 2011

Harlan: In The Shadow Of Jew Süss (Felix Mueller, 2008) dvd (8)

Veit Harlan (1899-1964) is regisseur van Jud Süss, een abjecte speelfilm uit 1940, gemaakt in opdracht van Goebbels als propagandamiddel in de haatcampagne tegen het Joodse volk. Harlan werd na de Tweede Wereldoorlog twee keer veroordeeld voor misdaden tegen de menselijkheid en twee keer vrijgesproken. Hij beweerde altijd gedwongen te zijn tot het maken van de film. In de documentaire Harlan: In The Shadow Of Jew Süss vertellen zijn kinderen en kleinkinderen hoe ze met zijn beladen erfenis omgaan en in hoeverre schuldgevoel hun leven beïnvloedt. Een van de dochters trouwde ter compensatie met een Joodse man en scheepte daarmee onbedoeld haar eigen dochter op met een krankzinnige voorgeschiedenis: haar dochter had twee opa’s, waarvan de een film maakte waarmee de ander de dood in werd gejaagd. Een van de geïnterviewde familieleden is Christiane Harlan, nichtje van Harlan en beter bekend als de weduwe van Stanley Kubrick. Kubrick heeft ooit overwogen een film te maken over Harlan en Goebbels, maar dat werd een van zijn vele projecten die uiteindelijk geen doorgang vonden.


Tinker Tailor Soldier Spy (Thomas Alfredson, 2011) bioscoop (8)

Deze week is de week van de eindejaarslijstjes op deze site. Komt Tinker Tailor Soldier Spy daar in voor? Waarschijnlijk net niet, omdat ik de film eigenlijk eerst nog een tweede keer wil zien. De eerste keer probeerde ik zoveel mogelijk de complexe verwikkelingen te volgen en zat ik meer ondertiteling te lezen dan naar de fotografie te kijken (de camera filmt vaak als door de ogen van een spiedende spion). De spionagethriller zit vol details, zeker als het gaat om de onuitgesproken relaties tussen de personages, maar ook vol flashbacks, codenamen en geheime agenten van wie we enkel de naam horen. De aandacht wordt door zo veel informatie vaak afgeleid. Een tweede kijkbeurt is nodig om het geheel meer gefocust tot me te nemen. Triviale opmerking ter afsluiting: in een scène staat hoofdrolspeler Gary Oldman (een rol die bestaat uit minieme gelaatsuitdrukkingen met maximaal effect – zie bijvoorbeeld zijn bovenlip in de scène op het feestje) voor het eerst in zijn carrière tegenover acteur Simon McBurney. McBurney zou naast Oldman als Sid Vicious de ideale Johnny Rotten zijn geweest in Sid & Nancy (1986), maar die rol ging indertijd naar de jongere Andrew Schofield. Dat voelt 25 jaar na dato nog steeds aan als een gemiste kans.


week 50

vrijdag 16 december 2011

La Signora Di Tutti (Max Ophüls, 1934) dvd (8)

Actrice Gaby Doriot (Isa Miranda) belandt na een zelfmoordpoging onder het mes en ziet vanwege de narcose haar leven als een hallucinatie voor haar ogen passeren. Door haar gedeeltelijk bedwelmde toestand tollen herinneringen letterlijk in het rond, volgen bewegingen in dezelfde ruimte en in dezelfde tijd elkaar op in vervreemdende overvloeiers, herhalen strofen zich op de soundtrack, worden scènes dubbel belicht en gaat de camera een paar keer over de as. Het leven van de stervende fatale vrouw trekt voorbij alsof het een film is. Die film heet La Signora Di Tutti. Zou de geniale regisseur Max Ophüls de flashbacks zo bewust als een film binnen een film hebben opgenomen dat hij een kort moment expres een lichtman (of is het een geluidsman?) in beeld laat lopen? Of is de man in de tuin, waar Gaby en Roberto (Federico Benfer) ’s avonds het feest even ontvluchten, toch een figurant? Hij kijkt geschrokken in de camera en maakt zich snel uit de voeten. Niet snel genoeg. Overigens zit voor de flashback een scène die Stanley Kubrick (een uitgesproken fan van Ophüls) inspireerde voor zijn The Killing (1956). De manager van Gaby loopt op dezelfde wijze door de muren van een hotelkamer heen, zoals in The Killing Elisha Cook Jr. in zijn appartement naar zijn femme fatale loopt.


donderdag 15 december 2011

King Of Devil’s Island
Regie: Marius Holst
Jaar van uitgave: 2010
bioscoop

Lees verder


dinsdag 13 december 2011

La Cicatrice Intérieure (Philippe Garrel, 1970) dvd (7)

Fans van chanteuse Nico zullen meer plezier beleven aan haar werk voor regisseur en partner Philippe Garrel dan aan het vorige week op deze pagina gesignaleerde curiosum Strip-tease. Haar Teutoonse liederen, kaal begeleid op harmonium, vormen een perfecte soundtrack bij de overweldigende, intimiderende, onherbergzame landschappen in La Cicatrice Intérieure (The Inner Scar). Nico en Garrel zijn bij aanvang de enige levende zielen in het woestijnzand. Een pan van 360º toont aan dat aan geen enkele horizon ander leven valt te ontdekken. Nico zit roodharig en vredig in de zon, totdat Garrel haar zwijgend oppikt en meeneemt. In de volgende scène kan Nico slechts wanhopig schreien. Ze klinkt ontroostbaar en misschien huilt ze wel echt. Haar eventuele redding is een blote prins op een witte pony. De vreemdeling spoelt in zijn bootje aan op het woestijnstrand en rijdt en rent voorbij koude heuveltoppen, schroeiend lava, een waterval en ijsvlakten. Hoe dichter hij bij Nico komt, hoe verder weg een mogelijke toenadering lijkt. Zijn pogingen worden bruusk onderbroken als na een uur de film onverwachts op zwart gaat. Aan de kijker om vervolgens conclusies te trekken. De een zal het pretentieuze quatsch vinden (en misschien is het dat ook), terwijl de ander in La Cicatrice Intérieure op zijn minst een intrigerende, uitgebreide videoclip ziet bij Nico’s album Desertshore. De hoesfoto, met Nico’s zoontje Ari voor het paard uitlopend, is een still uit de film.


week 49

vrijdag 9 december 2011

Strip-tease (Jacques Poitrenaud, 1963) dvd (5)

Zangeres Nico (foto links) heeft net zoveel acteertalent als de Venus van Milo armen heeft. Haar marmeren gezicht straalt minder emotie uit dan het masker dat actrice Edith Scob draagt in Les Yeux Sans Visage (foto rechts). Ze kijkt haar tegenspelers nauwelijks aan en lijkt haar teksten te lezen vanaf de autocue. Ze kan niet dansen, maar speelt toch een danseres die vanwege vriendjespolitiek een hoofdrol aan zich voorbij ziet gaan. Uit financiële noodzaak neemt ze een baantje aan als stripper. Haar houten mimiek inspireert de clubbaas tot een act waarbij Nico een pas de deux uitvoert met een marionettenpop. Tot dan toe is Strip-tease een aardige curiositeit. De verveling slaat toe wanneer de danseres een relatie aangaat met een zouteloze playboy (debuut van Jean Sobieski, vader van actrice Leelee Sobieski). De film is daarmee weinig meer dan een verplichte doorbijter voor fans van Nico en Serge Gainsbourg. Die laatste tekende voor de soundtrack en is heel even in een nachtclub achter de piano te zien.


Weekoverzicht in cijfers

Het beste in de bios

The Artist (Michel Hazanavicius, 2011) bioscoop (9)
We Need To Talk About Kevin (Lynne Ramsay, 2011) bioscoop (8)


Het opvallendst in de thuisbios

Ashes & Diamonds (Andrzej Wajda, 1958) Blu-ray (9)
Little Malcolm (Stuart Cooper, 1974) Blu-ray (7)
Barbe Bleue (Bluebeard) (Catherine Breillat, 2009) dvd (7)
Underwater Love (Shinji Imaoka, 2011) dvd (6)


woensdag 7 december 2011

Jack Goes Boating (Philip Seymour Hoffman, 2010) dvd (7)

Philip Seymour Hoffman hoeft eindelijk eens niet met zijn armen over elkaar een bijrol in te vullen, zoals recentelijk in The Ides Of March en Moneyball (zie trailer). Zijn regiedebuut Jack Goes Boating is iets teveel een toneelverfilming en dientengevolge ruim voorzien van dialogen in beperkte ruimtes. Gelukkig komt Jack (Hoffman) vanwege zijn werk als limousinechauffeur vaak genoeg buiten de benauwende woon- en slaapkamers in New York City. Jack is een verlegen reggaeliefhebber. Hij verstopt zijn poging tot rastahaar zoveel mogelijk onder een muts. Zijn collega en beste vriend Clyde (John Ortiz) probeert hem te koppelen aan Connie, een collega van zijn vrouw Lucy (Daphne Rubin-Vega). Connie (Amy Ryan) heeft last van neuroses en een chronische afkeer van aanrakingen. Geen wonder dat ze graag werkt voor een begrafenisondernemer – overleden mensen zullen haar niet zo snel betasten. Een gecompliceerde dame dus, maar het klikt tussen de twee. Terwijl Jack en Connie naar elkaar toegroeien, valt de relatie van Clyde en Lucy uit elkaar. De overvloed aan dialogen wordt afgewisseld met een paar mooie stille momenten. Jack belooft Connie in de zomer met haar te gaan roeien, maar kan niet zwemmen. Clyde geeft hem zwemlessen. De eerste keer onder water is een angstwekkende gedachte voor Jack. Clyde raadt hem aan de ogen te sluiten, in gedachten vertrouwd te raken met het diepe en dan pas de duik te nemen. Dan is het mooi als Jack, vlak voor een eerste date met Connie, in de metro de tijd voor zichzelf neemt en zijn ogen even dicht doet.


De eerste stembus is open

Stemmen kan op de site van Cineville.


dinsdag 6 december 2011

50/50 (Jonathan Levine, 2011) bioscoop (6)

50/50 is een romcom over kanker, dus er mag gelachen worden tijdens de chemo. De vele voorspelbare momenten in de film maken de overlevingskansen van het zieke hoofdpersonage bij voorbaat groter dan de titel suggereert. De symboliek onder de openingstitels laat weinig te raden over. Jonge radiomaker Adam (Joseph Gordon-Levitt) staat tijdens het joggen op een verlaten kruispunt stil bij een rood stoplicht, terwijl een andere jogger gewoon doorrent. Als het licht op groen springt, rent hij vrolijk verder, zonder aangereden te worden door een vrachtwagen. Adams leven staat een paar filmminuten later letterlijk even stil als een tumor wordt gevonden in zijn ruggenwervel. We weten vanaf het begin dat zijn maatje Kyle (Seth Rogen) hem door dik en dun zal blijven steunen, Adam verlaten gaat worden door zijn kunstzinnige vriendin (50/50 is weer zo’n Amerikaanse film waarin de kunstwereld wordt afgeschilderd als koud, afstandelijk, zelfzuchtig, kortom: vele malen verwerpelijker dan de financiële wereld) en dat het hevig gaat klikken tussen Adam en zijn therapeute Katherine (Anna Kendrick). De grappen zijn vaak goed genoeg om de film redelijk ver van de onvermijdelijke sentimentaliteit te houden. Seth Rogen stopt zijn teksten vol met geïmproviseerde verwijzingen naar populaire cultuur. Het viel me daarom tegen dat hij tijdens het scheren van Adams haar niet de openingstune neuriet van Full Metal Jacket. Rogen heeft de beste quotes: No one likes putting a dick in their mouth. That’s why it’s called a blowjob. Matt Frewer (Max Headroom!) heeft een bijrolletje als patiënt en het liedje The Other Side Of Mt. Heart Attack van Liars geeft de operatiescène een duwtje in de goede richting.


week 48

vrijdag 2 december 2011

Margin Call (J.C. Chandor, 2011) bioscoop (7)

Momentopname
Diep in de nacht, na een late spoedvergadering in aanwezigheid van de directeur (Jeremy Irons), heerst kortstondige rust in het kantoor van een investeringsbank op een hoge verdieping in een wolkenkrabber. De camera maakt een geleidelijk glijdende pan langs de verlaten bureaus. Ondanks de afwezigheid van het personeel, belichten statistieken op computerschermen onverminderd het interieur. Het is alsof alle computers door spoken worden bediend. Achter de ramen van het kantoor glinstert slapeloos Manhattan. De schijnende schermen van het spookkantoor gaan over in de beweeglijke lichtjes van de stad. Het kantoor is een stad binnen de stad. Hoog in de lucht wordt op risicovolle wijze in lucht gehandeld. De camera houdt stil bij een medewerker die op een bureaustoel een dutje probeert te doen. Hij kan de slaap niet vatten, want in tegenstelling tot de gewone stervelingen elders in de stad, weet hij dat kort na zonsopgang de wereld een beetje zal vergaan.


donderdag 1 december 2011

Prima Della Rivoluzione
Regie: Bernardo Bertolucci
Jaar van uitgave: 1964
Blu-ray

Lees verder


woensdag 30 november 2011

Michael (Markus Schleinzer, 2011) bioscoop (7)

Extra gruwelmoment: wanneer we de ontvoerder van het tienjarige jochie zijn wekelijkse wandaad administratief zien afvinken in zijn agenda. Een mishandeling wordt gereduceerd tot een symbolische markering op een verder lege pagina.


Nova Zembla (Reinout Oerlemans, 2011) bioscoop (4)

Toen het plan voor de film Nova Zembla tijdens een populair praatprogramma prime time op televisie werd aangekondigd, vroeg ik me af hoe lang een film blijft boeien over een groep mannen die zit te kleumen in een provisorisch hutje op een onherbergzaam eiland? Sinds vorige week weet ik het antwoord: niet lang. Als de ijsbeer is verdreven, resten kou, honger en duisternis. Duisternis en 3D gaan slecht samen, helemaal bekeken door een smoezelig 3D-brilletje dat in The Movies voor aanvang van de film bij de ingang van zaal 1 uit een grabbelbak gevist moest worden. Het 3D-effect wordt tijdens de droomscènes van schrijver Gerrit de Veer (Robert de Hoog) slechts een paar keer benut, maar niet genoeg uitgebuit. Zijn verlangen naar thuisgebleven liefje Catharina Plancius (vertolkt door de buste van Doutzen Kroes) is zo sterk, dat in zijn fantasie haar handen het beeld uit reiken. De schommelscène beoogt hetzelfde effect, maar die duurt slechts een seconde of vier. Je hebt nog niet eens wow gezegd, of we zijn weer terug in de onderbelichte poolvorst. Nova Zembla zou meer effect hebben op een vrieskoude winterdag met de kachel uit en alle bioscoopdeuren tegen elkaar open. Fijn meekleumen met de filmpersonages. Daar kan geen 3D tegenop.


week 47

vrijdag 25 november 2011

La Piel Que Habito
Regie: Almodóvar
Jaar van uitgave: 2011
bioscoop

Lees verder


woensdag 23 november 2011

The Exploding Girl
Regie: Bradley Rust Gray
Jaar van uitgave: 2009
dvd

Lees verder


dinsdag 22 november 2011

Opvallend

Het is niet zozeer opvallend dat regisseur Spike Jonze een korte rol speelt in Moneyball (Bennett Miller, 2011), als de nieuwe man van Billy Beane’s (Brad Pitt) ex-vrouw Sharon (Robin Wright), maar dat hij niet vermeld wordt in de aftiteling.


Inspiratiebron

Deze maand verscheen in Engeland een opgepoetste editie van The Exterminator (James Glickenhaus, 1980) op Blu-ray. Voor deze middelmatige wraakfilm met cultstatus uit het grindhousecircuit zijn meerdere posters ontworpen. Een daarvan heeft als inspiratie gediend voor de poster van de expres middelmatige film Hobo With A Shotgun (Jason Eisener, 2011). De poster is het meest geslaagde aan Hobo.


Hoogte- en dieptepunten uit de afgelopen filmweek

Het beste in de bioscoop

Moneyball (Bennett Miller, 2011) (8)
Les Hommes Libres (Ismaël Ferroukhi, 2011) (7)
Hors Satan (Bruno Dumont, 2011) (7)


Het beste in de thuisbioscoop

Bugsy (extended cut) (Barry Levinson, 1991) (8)
Treacle Jr. (Jamie Thraves, 2010) (7)
Quatermass & The Pit (Roy Ward Baker, 1967) (7)


Jammer, maar helaas

La Piel Que Habita (Almodóvar, 2011) (5)


week 46

donderdag 17 november 2011

Onder Ons
Regie: Marco van Geffen
Jaar van uitgave: 2011
bioscoop

Lees verder


dinsdag 15 november 2011

Point Blank (À Bout Portant) (Fred Cavayé, 2010) dvd (7)

Wanneer ziekenhuisverpleger-in-opleiding Samuel (Gilles Lellouche) adrenaline injecteert bij Hugo (Roschdy Zem), weet je ongeveer hoe die zich moet voelen. De adrenaline is namelijk bij de kijker op dat moment al geruime tijd op een gevaarlijk hoog niveau. Point Blank (geen remake van de klassieker van John Boorman uit 1967!) begint bij een nachtelijk achtervolging en trapt pas vlak voor de eindtitels op de rem. De hoofdrolspelers rennen langer en harder dan Dustin Hoffman in Marathon Man. Samuel is de verkeerde man, op de verkeerde plaats, op het verkeerde moment en hij heeft een scherpe deadline om zijn hoogzwangere vrouw te redden uit handen van ontvoerders. Hij wordt opgejaagd door criminelen en onbetrouwbare agenten en laat een bloederig spoor na. Het tempo ligt zo hoog, dat er nauwelijks mogelijkheid is stil te staan bij plotgaten en onwaarschijnlijkheden. Pas tijdens het poetsen van de tanden, ’s avonds vlak voor het slapen gaan, weet je zeker wat aan de plot niet klopt, maar dan, zou Hitchcock zeggen, is het al te laat.


week 45

vrijdag 11 november 2011

The Turin Horse
Regie: Béla Tarr
Jaar van uitgave: 2011
bioscoop

Lees verder


donderdag 10 november 2011

Mr. Nice (Bernard Rose, 2010) dvd (7)

Wie bel je als je een Britse acteur nodig hebt voor een olijke drugsfilm? Wie anders dan Rhys Ifans, in de rol van schrijver en cannabissmokkelaar Howard Marks. Ifans is geboren met een joint in zijn mondhoek. En met welk muziek eindig je vandaag de dag standaard een drugsfilm? Het antwoord is voorspelbaar: Don't Bogart Me, ditmaal in de versie van Fraternity Of Man. Over het gebruik van Philip Glass op de soundtrack van Mr. Nice heb ik zo mijn bedenkingen. Het moet gezegd dat zijn voortdurend gejaagde minimalistisch orkestraties ontegenzeggelijk grandeur geven aan de film, maar al luisterend groeit ook het besef dat Glass de enige hedendaagse componist is die het volste recht heeft zichzelf aan te klagen wegens plagiaat.


dinsdag 8 november 2011

Meek’s Cutoff
Regie: Kelly Reichardt
Jaar van uitgave: 2010
Blu-ray

Lees verder


De score van de afgelopen filmweek

The Turin Horse (Béla Tarr, 2011) bioscoop (8)

Bij een gemiddelde film betekent de laatste fade to black dat het verhaal voor de personages voorbij is. Bij de fade to black aan het eind van The Turin Horse bekruipt mij het onbehaaglijke gevoel dat ook mijn eigen verhaal voorbij is.


Drive (Nicolas Winding Refn, 2011) bioscoop (8)

De zwijgende chauffeur (Ryan Gosling) is reddende engel en monster tegelijk. Zijn monsterlijke kant wordt uitgebeeld door een geleend masker dat vergelijkingen oproept met Michael Myers uit Halloween.


The Wild Hunt (Alexandre Franchi, 2009) dvd (7)

Escapistisch rollenspel in de Canadese bossen loopt volledig uit de hand als de werkelijkheid zijn intrede maakt. Vluchten kan niet meer, ook niet in de fantasie.


Breaking News (Johnnie To, 2004) dvd (7)

Naar aanleiding van een documentaire over regisseur Johnnie To, en beelden achter de schermen bij de opnamen van de openingsscène, was ik heel erg benieuwd geworden naar Breaking News. Die openingsscène is de prijs van de dvd volledig waard. Johnnie To is de Brian De Palma van Hong Kong. Kijk zelf maar:


My Little Princess (Eva Ionesco, 2011) bioscoop (5)

Lolita, met in plaats van Humbert Humbert een parasiterende moeder, gespeeld door Isabelle Huppert.


Cannibal (Benjamin Vire, 2010) dvd (4)

Artistiek bedoelde kannibalenfilm uit de Waalse Ardennen. De Poolse Bruid meets Let The Right One In, maar dan zonder mogelijkheid enige sympathie op te brengen voor de twee hoofdpersonages. Hun handelingen (hij speelt golf in het bos, zij verslindt mannen) en hun lot laten mij net zo koud als de grond waar ze in begraven behoren te worden.


week 44

donderdag 3 november 2011

De Heineken Ontvoering
Regie: Maarten Treurniet
Jaar van uitgave: 2011
bioscoop

Lees verder


dinsdag 1 november 2011

De rest van de afgelopen filmweek in cijfers en enkele woorden

The Monster Of Nix (Rosto, 2011) bioscoop (8)
The Adventures Of Tintin: The Secret Of The Unicorn (Steven Spielberg, 2011) bioscoop (8)

Spielbergs suikerspin versus Rosto’s sprookjestruffel. Tintin is geolied kermisvermaak en Nix een rijk geïllustreerde ode aan de beschermelingen van de fantasie. Niet met elkaar te vergelijken, maar als je me zou vragen welke film ik na afloop direct nog een keer wilde zien, dan is het antwoord Nix. De korte duur van de film zal daarbij zeker ook een rol spelen.


The Guard (John Michael McDonagh, 2011) bioscoop (7)

Brendan Gleeson versus Don Cheadle. Het is dat sergeant Gerry Boyle zo gevat verbaal van leer trekt tegen politieke correctheid en corrupte collega’s, anders was The Guard een slap aftreksel geweest van Guy Ritchie (acteur Mark Strong uit RocknRolla vult zijn bijrol voorspelbaar in). Komiek Pat Shortt (de simpele garagehouder Josie in Garage) speelt een IRA-lid met cowboyhoed en roze kever.


The Killer Is Loose (Budd Boetticher, 1956) dvd (7)
Red Hill (Patrick Hughes, 2010) dvd (7)

Ontsnapte gevangenen nemen wraak op de moordenaars van hun vrouw. De moordenaar uit de titel van Boettichers ietwat onpersoonlijke noir uit 1956 lijkt met zijn bril verdacht veel op een jonge Wiegel en is desondanks kleurrijker dan de rest van de cast. De wraakengel in de zeer onderhoudende moderne Australische western Red Hill lijkt een monster vanwege de littekens op de linker gezichtshelft, maar zijn motieven, om drastisch huis te houden onder de racistische mannelijke populatie in een boerengehucht, zijn maar al te menselijk. De jonge agent Shane Cooper (Ryan Kwanten), vers gearriveerd uit de grote stad, heeft het er maar druk mee op zijn eerste werkdag.


Restless (Gus van Sant, 2011) bioscoop (5)

De microfoon die in het begin drie keer in beeld komt, heeft meer charisma dan acteur Henry Hopper.


week 43

vrijdag 28 oktober 2011

The Cardinal
Regie: Otto Preminger
Jaar van uitgave: 1963
dvd

Lees verder


woensdag 26 oktober 2011

Sketches Of Kaitan City
Regie: Kazuyoshi Kumakiri
Jaar van uitgave: 2010
bioscoop

Lees verder


dinsdag 25 oktober 2011

Contagion (Steven Soderbergh, 2011) bioscoop (8)

Contagion is een van de weinige virusfilms die het gevoel geven dat het werkelijk gaat om een probleem van wereldwijde omvang, zelfs met een minimum aan massascènes. Contagion maakt zich niet schuldig aan overdreven emotionele toestanden, een euvel bij veel rampenfilms. De ingehouden spelende sterrencast houdt alle mogelijke sentiment buiten de deur, ondersteund door een expres monotoon gecomponeerde elektronische score. Door op eenvoudige wijze in de geluidsmontage een scène te laten horen voordat hij is te zien, wordt de afstand verkleind tussen ver van elkaar af liggende locaties en ervaar je nog sterker de snelheid waarmee het virus zich over de wereldbol beweegt. Bij het verlaten van de zaal hield ik iets meer dan gebruikelijk afstand van hoestende medebioscoopbezoekers. Een van de grappigste quotes komt van Jude Law: het serum tegen het virus heeft misschien net zoveel bijwerkingen als de eindtitels van een speelfilm.


Almanya: Willkommen In Deutschland (Yasemin Samdereli, 2010) bioscoop (4)

Almanya is Shouf Shouf Habibi, maar dan in Duitsland en met een sympathieke Turkse familie in de hoofdrol. De platte humor wordt aangedikt door overdreven acteerwerk, met rollende ogen en opgeheven armen. Het verhaal over opa Hüseyin (Vedat Erincin), een Turkse arbeider uit de eerste generatie Turkse allochtonen, wordt verteld door zijn oudste kleindochter. Als zij de voorgeschiedenis doorvertelt aan kleinzoontje Cenk (Rafael Koussouris) zien we de gebeurtenissen in fantasievorm door zijn ogen en zakt de film naar Dik Trom-niveau. Almanya verandert zo in een film die beter tot zijn recht komt op het kinderfilmfestival Cinekid. Alle lolligheid mondt onvermijdelijk uit in sentimentaliteit, in slow motion gefilmd, met alle acteurs tegelijkertijd in beeld, dood en levend, begeleid door een score als glijmiddel voor de traanbuizen en eindigend in een overvloeier naar een volledig wit scherm zodat vanwege het felle licht zelfs bedwongen tranen alsnog spontaan uit droge ogen springen.


week 42

donderdag 20 oktober 2011

Mickey One (Arthur Penn, 1965) dvd (3)

Regisseur Arthur Penn en acteur Warren Beatty maakten twee jaar voor het baanbrekende Bonnie & Clyde een pretentieuze miskleun met Mickey One. Penn probeert zijn helden Welles, Godard en Truffaut na te doen in een krampachtig gekunsteld en te laat commentaar op McCarthy’s heksenjacht. De film wordt postuum verdedigd door recensent David Sterritt in Cineaste (#2, Spring 2011) en gefileerd door Peter Biskind in Star, zijn biografie over Warren Beatty uit 2010: The plot, such as it is, presented the story of a not-yet-ready-for-prime-time stand-up comic on the run from the mob for reasons that remain opaque at best. The symbolic tableaux Penn scatters about the film like plums in a pudding were visually striking and might have worked had they been organic to the story, but they just come off as clumsy, portentous, and finally embarrassing. Beatty weet zich zichtbaar geen raad met zijn rol en slaat een flater als onleuke komiek. Wanneer de stijf acterende Alexandra Stewart in zijn appartement verschijnt, staat het volledige middengedeelte van het verhaal volkomen stil. Een mooi voorbeeld van plum in the pudding is een in slow motion afgespeelde scène met trampolinespringers tegen de achtergrond van Chicago. Het beeld maakt ons niets wijzer over het verhaal en dient slechts ter garnering.


donderdag 20 oktober 2011

Le Soupirant (The Suitor)
Regie: Pierre Étaix
Jaar van uitgave: 1962
dvd

Lees verder


woensdag 19 oktober 2011

Farewell (Christian Carion, 2009) dvd (8)

De hoes van de Britse dvd-uitgave van Farewell misleidt de potentiële koper tweemaal. Van de drie geportretteerde acteurs staat het hoofd van Willem Dafoe het grootst afgebeeld, terwijl hij slechts een kleine bijrol speelt. De hoofdrollen zijn voor de Franse acteur Guillaume Canet en de Servische regisseur Emir Kusturica. Kusturica speelt het meest centrale personage, maar staat klein rechts op de hoes. De tweede misleiding is het pistool in zijn hand. Het moment komt in geen enkele scène voor. De spionagethriller is namelijk verre van een actiefilm. Het enige schot wordt buiten beeld gelost. Farewell (voluit: L’Affaire Farewell) gaat vooral over het effect van spionageactiviteiten op het gezinsleven van een Franse ingenieur en een overlopende kolonel van de KGB en stelt de vraag hoe lang je een geheim in stand kunt houden en wanneer de druk van de leugen te groot wordt. De subtiele aanpak van regisseur Christian Carion geldt ook voor de beroemde presidenten, bijvoorbeeld door ze niet per se exact te laten lijken op de originelen, zoals in het geval van François Mitterrand. De mij onbekende acteur Vsevolod Shilovsky is alleen herkenbaar als Gorbatsjov vanwege de stempel op zijn voorhoofd en het gebruik van het woord perestrojka. Fred Ward maakt geen parodie van Ronald Reagan door ticks of maniertjes achterwege te laten, al zit hij bijna op het randje met Reagans adoratie voor John Ford in het algemeen en The Man Who Shot Liberty Valance (1962) in het bijzonder.


dinsdag 18 oktober 2011

Circumstance (Maryam Keshavarz, 2011) bioscoop (6)

Circumstance heeft twee verhaallijnen. In het ene verhaal zijn de schoolvriendinnen Shireen (Sarah Kazemy) en Atafeh (Nikohl Boosheri) verliefd op elkaar en dromen ze van een avontuurlijk leven in Dubai, ver van het streng religieuze regime in Teheran. Het tweede verhaal gaat over de voormalige drugsverslaafde broer van Atafeh (Reza Sixo Safai). Hij heeft het junkiebestaan verruild voor een ander uiterste en laat zich als vrome islamiet inlijven door de locale geheime dienst. Het kost hem geen enkele moeite zelfs zijn eigen, vrijgevochten, welgestelde, muzikale familie te bespioneren. De twee verhalen zouden naast elkaar kunnen bestaan, maar maken in Circumstance een onverenigbare indruk. De manipulatieve broer trekt in de tweede helft van de film de plot volledig naar zich toe, zodat de aantrekkingskracht tussen de vriendinnen uiteindelijk slechts excuus is voor sensuele plaatjes.


Weekoverzicht

Het beste in de bioscoop

La Mirada Invisible (Diego Lerman, 2010)
Beginners (Mike Mills, 2010)


Het beste in de thuisbioscoop

Farewell (Christian Carion, 2009)
Pale Flower (Masahiro Shinoda, 1964)
In Search Of A Midnight Kiss (Alex Holdridge, 2007)


week 40

vrijdag 7 oktober 2011

De rest van de filmweek in vogelvlucht

The Colour Of Pomegranates (Sergei Paradjanov, dvd (9)
Dit zou wel eens de ultieme uitgave kunnen zijn van een van de meest poëtische Sovjetfilms ooit gemaakt, over het leven van de Armeense troubadour Sayat Nova uit de 18e eeuw, verteld in kleurrijke tableaus. De broodnodige context is terug te vinden in het audiocommentaar en een documentaire die langer duurt dan de film. The Colour Of Pomegranates blijkt veel autobiografische elementen te bevatten uit het leven van regisseur Paradjanov zelf.

Porfirio (Alejandro Landes, 2011) bioscoop (8)
Het inkijkje dat Alejandro Landes ons gunt in het leven van de gehandicapte Porfirio Ramirez levert waarschijnlijk de meest fysieke film op van 2011. Porfirio kan vanwege de politiekogel die hij ooit in zijn rug kreeg nauwelijks zijn huis in Columbia uit en dus is de camera genoodzaakt hem daar te volgen in al zijn dagelijkse activititeiten, van de stoelgang tot het liefdesleven. De paar rechtstreekse blikken in de camera maken de kijker zich pijnlijk bewust van zijn/haar voyeuristische positie.

El Ambulante (The Peddler) (Eduardo de la Serna, Lucas Marcheggiano & Adriana Yurcovich, 2010) dvd (7)
Innemende documentaire over Daniel Burmeister, een oude DIY-regisseur die van het ene Argentijnse dorpje naar het andere rijdt om tegen kost en inwoning een paar weken met hulp van de locale bevolking steeds hetzelfde scenario te verfilmen. Zijn films zitten net zo houtje-touwtje in elkaar als zijn barrel van een auto, maar zijn bij elke première een groot succes.

Torso (Sergio Martino, 1973) Blu-ray (6)
Deze klassieke Italiaanse horrorfilm wordt pas aardig wanneer het hak- en zaagwerk in het laatste half uur wordt verruild voor suspense. In de meest geslaagde scène speelt een sleutel de hoofdrol.


Wandering Home
Regie: Yôichi Higashi
Jaar van uitgave: 2010
bioscoop

Lees verder


donderdag 6 oktober 2011

Toilet (Naoko Ogigami, 2010) bioscoop (5)

Toilet is de enige film tijdens het Camera Japan Festival 2011 in Kriterion afgelopen weekend die zich volledig afspeelt buiten Japan. Na het overlijden van zijn Canadees/Japanse moeder blijft laborant Ray Courtney (Alex House) achter met zijn labiele broer Maury (David Rendall), dichtende zus Lisa (Tatiana Maslany) en de kat. Omstandigheden dwingen hem in het ouderlijk huis in Toronto terug te keren. Daar moet hij wennen aan de bewoner die hij het laatste in de film introduceert: oma Baa-chan (Masako Motai). De oude vrouw zit zwijgzaam in haar slaapkamer voor het raam. Haar trage bewegingen maken de film heel erg langzaam. Regisseur Naoko Ogigami schiet veel lange takes waardoor scènes langer duren dan noodzakelijk. Dat werkt bij een enkele acteur op de lachspieren. Let maar eens op in de eerste gezamenlijke eetscène, als oma de tijd neemt voor het eten van sushi en actrice Tatiana Maslany links in beeld moeite heeft haar gezicht strak te houden. David Rendall overdrijft teveel in zijn rol van depressieve oudere broer en in de zijplot over de luchtgitaar treedt zus Lisa ver buiten haar personage.


dinsdag 4 oktober 2011

De Bende Van Oss
Regie: André van Duren
Jaar van uitgave: 2011
bioscoop

Lees verder



Voor de films in mei t/m september 2011 kun je hier terecht. Een alfabetisch filmoverzicht is te vinden in het filmarchief.
[home] - [filmarchief] - [vido?] - [archief] - [email]