Vido Liber

rob k. @ wijsjes uit het oosten 2013 from polderlicht on Vimeo.

The Telephone Book
Regie: Nelson Lyon
Jaar van uitgave: 1971
Blu-ray

lees verder

Wijsjes Uit Het Oosten, zondag 26 mei 2013

Gisteren vond de 17de editie plaats van het intieme huiskamerfestival Wijsjes Uit Het Oosten, op vier locaties in Amsterdam-Oost, met optredens van Laura Mentink (performance met muziek door Oscar Jan Hoogland), Lester (Mark Meeuwenoord solo), het duo Heading North, Dan Geesin, Bruno Ferro Xavier da Silva en de Amerikaan Rob K. Voorafgaand aan enkele HD-filmpjes later deze week, hier alvast een lo-fi filmpje van het optreden van Lester op een stoel op een tafel in een huiskamer in de Indische buurt:

Enkele foto’s van alle optredens vind je hier.

In Another Country
Regie: Hong Sang-soo
Jaar van uitgave: 2012
bioscoop

lees verder

The Great Gatsby (Baz Luhrmann, 2013) bioscoop (4)

Om een 3D-film te vertonen moet in de projectiecabine een speciale knop ingedrukt worden. Helaas waren ze dat zaterdagmiddag in Zaal 1 van Studio K vergeten. Alsof dat niet voldoende was vertoonden enkele van de smoezelige, ongewassen 3D-brilletjes technische gebreken. Door mijn eerste exemplaar zag alles groen. The Great Gatsby kwam de valse start niet meer te boven. Het bleek al snel dat regisseur Baz Luhrmann tijdens het maken van zijn film ook vergeten was een knop in te drukken. Een van de grote problemen bij 3D-films is dat ze meestal gemonteerd worden alsof het 2D-films zijn. Luhrmann heeft van The Great Gatsby een vermoeiend drukke reclamespot op speelfilmlengte gemaakt. Hij vergeet dat de toeschouwer bij elke cut zich opnieuw moet oriënteren op de nieuw ontstane dieptes in het beeld, zeker als het beeld van een extreme close-up overgaat naar een weids totaalshot. De beelden zitten volgepropt met details, maar er is nauwelijks tijd die in je op te nemen. De camera vliegt als een pijl door digitaal getekende panorama’s. In 2D zijn Luhrmanns films duizelingwekkend genoeg. In 3D zijn ze misselijkmakend. De regisseur vergeet ook dat zijn publiek de film moet ondergaan met een zware bril op de neus. Het gewicht van die bril leunt na ongeveer een uur pijnlijk op de neusbrug. Het 3D-effect lijkt me toch bedoeld om volledig in een film opgezogen te worden. Vanwege de bril was ik me tussen openingstitels en eindcredits echter volledig bewust van het feit dat ik in een bioscoopstoel zat.

Only The Young (Elizabeth Mims & Jason Tippet, 2012) dvd
Tchoupitoulas (Bill Ross IV & Turner Ross, 2012) dvd

lees verder

Paradies: Hoffnung (Ulrich Seidl, 2013) bioscoop (7)

If you’re happy and you know it, clap your fat. Paradies: Hoffnung is een heuse dijenkletser.

Les Chevaux De Dieu
Regie: Nabil Ayouch
Jaar van uitgave: 2012
bioscoop

lees verder

Evil Dead (Fede Alvarez, 2013) bioscoop (5)

Het is een beetje een raar boek dat Necronomicon, beter bekend als Book Of The Dead. In de remake van The Evil Dead biedt het zowel de spreuk waarmee demonen zijn op te roepen als een handleiding voor het verdelgen van diezelfde demonen. Handig voor de makers van de film, maar in de praktijk nogal onlogisch. Wie zou een dergelijk boek geschreven hebben? Als een occultist het kwaad wil oproepen, zal hij nooit tips toevoegen om het kwaad mee de kop in te drukken. Een duiveluitbanner haalt het wel uit zijn hoofd om de demonische spreuk in de inleiding op te nemen. De schrijver van deze Necronomicon is een beetje in de war. Een antiquarisch exemplaar van het uit mensenhuid vervaardigde boek wordt door vijf jongeren gevonden in een boshutje. Ze zijn van plan hun vriendin Mia (Jane Levy) te helpen bij haar afkicken en worden na het onbewust uitspreken van de verboden woorden geconfronteerd met een buitensporige cold turkey. Het drugsprobleem en de verstoorde relatie tussen Mia en haar broer David (Shiloh Fernandez) maken Evil Dead veel ernstiger dan noodzakelijk is voor een film die het vooral moet hebben van excessief bloederig lichamelijk ongerief. Evil Dead is een op maat gesneden potpourri van horrorklassiekers van het expliciete soort, gemaakt voor een publiek dat een flashback nodig schijnt te hebben voor iets dat nog geen kwartier daarvoor in de film is vertoond. Evil Dead heeft geen greintje humor. Dan heeft debuterend speelfilmregisseur Fede Alvarez zijn grote voorbeelden en coproducers Sam Raimi en Bruce Campbell niet goed begrepen. Een van de grootste inspiratiebronnen voor de makers van de de originele versie was geen horror, maar de fysieke grappen en grollen van The Three Stooges.

Night Train To Lisbon
Regie: Bille August
Jaar van uitgave: 2013
bioscoop

lees verder

Boven Is Het Stil (Nanouk Leopold, 2013) bioscoop
Kid (Fien Troch, 2012) bioscoop

lees verder

The Place Beyond The Pines (Derek Cianfrance, 2012) bioscoop
Call Girl (Mikael Marcimain, 2012) bioscoop

lees verder

What Richard Did (Lenny Abrahamson, 2012) Blu-ray (8)

Ik wist niet dat de Deense acteur Mads Mikkelsen een acterende oudere broer heeft. Hij heet Lars Mikkelsen en heeft een kleine, maar niet onbelangrijke rol in de Ierse film What Richard Did. De broer speelt de vader van de studerende rugbyspeler Richard (Jack Reynor). Het gezin heeft een hechte band. Voor buitenstaanders is het lastig daar zomaar deel van uit te maken, merkt ook Richards nieuwe vriendin Lara (Róisín Murphy, niet te verwarren met de zangeres van Moloko). Het gezin is zo hecht, omdat vader al jarenlang lijdt aan depressiviteit. Zijn geestelijke gesteldheid wordt in de film slechts aangestipt, eerst tussen enkele zinnen door tijdens een ongedwongen familiemaal buiten bij het vakantiehuisje en later tijdens een beslissende dialoog tussen vader en zoon in de achtertuin van hun gewone huis. Je zou vaders psychische verleden kunnen gebruiken als verklaring voor de donkere kant van Richards karakter, maar juist het tegenovergestelde is het geval: de goede eigenschappen van de jongen komen naar boven juist door toedoen van zijn vader, zoals onder meer blijkt uit het verhaal over de boomhut dat de man zich nog goed herinnert. De jeugdige verliefdheid van Richard in het begin van de film is vertederend en zo herkenbaar dat het even schrikken is als zijn schaduwkant aan het oppervlak komt. Ik ga verder niet in de op de details van het verhaal, omdat het onverwachte een van de sterkste troeven is van What Richard Did. Het verbaast me dat de film geen Nederlandse distributie heeft gekregen, gezien gebeurtenissen eind vorig jaar in ons eigen land.

Kon-tiki (Joachim Rønning, Espen Sandberg, 2012) bioscoop (6)

Tot aan het moment dat het vlot in Kon-Tiki de oceaan opgaat, maken de door computers opgewekte beelden een overdreven kunstmatige indruk. New York anno 1947 ziet er tijdens het bezoek van de Noorse avonturier Thor Heyerdahl (Pål Sverre Hagen) uit als een onwerkelijk geplastificeerd decor. De kilheid geldt ook het stijve, toneelmatige acteerwerk. Heyerdahl en zijn Scandinavische crew proosten in de eigen taal, maar converseren verder met een zwaar Engels accent, zoals vroeger Duitse soldaten deden in hele oude Amerikaanse oorlogsfilms. De personages worden nauwelijks mensen van vlees en bloed. Misschien is dat opzet, omdat de experimentele overtocht per eigenhandig vervaardigde houten vlot, 4,300 mijl van Peru naar de Polynesische eilanden, een bijna onmenselijke wetenschappelijke onderneming is. De zeevaarders hebben aan alles gedacht, behalve aan zonnebrandcrème. Tijdens de risicovolle reis veranderen ze van peroxideblonde Arische Kuifjes in gebronsde Griekse goden met opgeplakte baarden. Het duurt lang voordat de film goed op gang komt. Wat dat betreft lijkt Kon-Tiki meer op Peter Jacksons remake van King Kong (2005) dan op Steven Spielbergs Jaws (1975). Pas in open water komen de digitale effecten volledig tot hun recht en lukt het de filmmakers spannende momenten op te wekken uit enen en nullen. Hoe langer de oversteek duurt, hoe meer we de in de weg zittende romantische onderonsjes tussen Thor en zijn blonde vrouw Liv (Agnes Kittelsen) vergeten. De film is helaas minder avontuurlijk dan de historische onderneming. Ik ben ondertussen wel benieuwd geworden naar de Oscarwinnende documentaire Kon-Tiki uit 1950 van de echte Thor Heyerdahl.

Imagine 2013:

The Battery (Jeremy Gardner, 2012)
Abductee (Yudai Yamaguchi, 2013)

lees verder

My Amityville Horror
Regie: Eric Walter
Jaar van uitgave: 2012
Imagine

lees verder

Dead Body Welcome
Regie: Kees Brienen
Jaar van uitgave: 2013
bioscoop

lees verder

Girlfriend Boyfriend
Regie: Ya-che Yang
Jaar van uitgave: 2012
Cinemasia

lees verder

Arbitrage (Nicholas Jarecki, 2012) bioscoop
Broken (Rufus Norris, 2012) bioscoop

lees verder

Kenners en liefhebbers van the master of suspense zullen extra plezier beleven aan Hitchcock vanwege de vele verwijzingen naar zijn oeuvre en Psycho (1960) in het bijzonder. Sommige verwijzingen zijn overduidelijk, zoals het beroemde silhouet van de regisseur dat en profil op de achtergrond een paar keer als schaduw voorbijloopt. Pas bij het herzien van Psycho zag ik waarom in Hitchcock een scène wordt besteed aan de Kandy Korn die Janet Leigh (Scarlett Johanson) aanbiedt aan de regisseur tijdens een gezamenlijk ritje in de auto. In Psycho is Kandy Korn Norman Bates’ (Anthony Perkins) favoriete snack. Perkins wordt in Hitchcock vertolkt door James D'Arcy. Hij is de enige acteur die een beetje lijkt op zijn beroemde personage. Anthony Hopkins lijkt nog het minst op de persoon die hij moet voorstellen. De Brit ziet er vooral uit als Anthony Hopkins die heel erg fors is geschminkt. Tijdens uitbarstingen klinkt zijn stem als die van een geagiteerde Michael Caine. Alleen het postuur klopt. Vanonder de dikke vermomming weet Hopkins gelukkig op belangrijke momenten door het latex heen te breken, zoals in de korte scène waarin hij zijn vrouw Alma (Helen Mirren) gepassioneerd uitlegt waarom het zo belangrijk voor hem is dat Psycho gemaakt wordt. De grote regisseur had indertijd flink wat tegenstand te verduren. Het grootste verzet tegen Psycho kwam van de censuurcommissie onder leiding van Geoffrey Shurlock (Kurtwood Smith). Moderne kijkers zullen over het algemeen weten dat echtparen in oude Amerikaanse films altijd in een apart bed slapen (zoals Alfred en Alma in Hitchcock ook doen), maar dat ook het tonen van een toilet decennia lang taboe was, zal minder mensen bekend zijn.

Films over schrijvers zijn meestal geen goed idee. Schrijvers hebben zelden een fotogeniek leven. Hun werk vindt plaats in het hoofd. Daarbuiten bestaan enkel een typemachine, een deadline en de bodem van de whiskyfles. Het auteurschap is te passief om een film lang te blijven boeien. Schrijver Arie (Raymond Thiry) mompelt in Toegetakeld Door De Liefde anderhalf uur lang hardop of in voice-over over zijn muze Sonja. Arie kent haar slechts als de voluptueuze roodharige tramconductrice die hem naar halte Blijdorp rijdt, maar toch weet hij zeker dat zij hem zal afhelpen van een writer’s block. Films over schrijvers met een writer’s block zijn meestal geen goed idee. Solitair levend hangen ze vruchteloos en door alcohol verdoofd boven maagdelijk wit papier. De computer en OV-chipkaart hebben in deze film nog niet hun intrede gedaan. Het doodlopende gegeven is al mager voor een korte film, laat staan voor een speelfilm. Debuterend regisseuse Ari Deelder probeert het weinig filmische gegeven te versieren met animaties en een aaneenschakeling van in rood licht gedrenkte droomscènes die zich afspelen in minimale decors. Heel soms lijkt Duits expressionisme als inspiratie te hebben gediend. Solide acteur Thiry en de swingende soundtrack van New Cool Collective (in de film even in beeld als The Euromasters, een naam die in de jaren negentig werd gebruikt door een Rotterdamse gabberact) doen heel erg hun best de aandacht vast te houden. De hoofdrolspeler wordt helaas omringd door typetjes en de humor slaat niet aan. Bij een grap over een gegraven kuil staat de film even helemaal stil. De scène op het naaktstrand leverde in de zaal ook geen lachers op. VIP-spotters zullen meer lol beleven. Zo is vader Deelder minstens drie keer heel even in beeld: op een schilderij, op een poster en in levenden lijve met een paar honden.

Inch’Allah (Anaïs Barbeau-Lavalette, 2012) bioscoop
The Repentant (Merzak Allouache, 2012) bioscoop

lees verder

Maandoverzicht februari en maart 2013

lees verder