Vido Liber

Jaaroverzicht 2013 (3 - slot): de beste films in de Nederlandse bioscoop

Lees verder

Jaaroverzicht 2013 (2): de films die in 2013 enigszins teleurstelden

Lees verder

Lees verder

Lees verder

Gorbaciof (Stefano Incerti, 2010) dvd (6)

In het kielzog van het bejubelde La Grande Bellezza bracht het Britse label Artificial Eye vorige maand Gorbaciof uit op dvd, een minder bekende recente film met acteur Toni Servillo. In de rol van antiheld Marino Pacileo beweegt hij zich door Rome voort als een beschonken Boris Karloff, bij elkaar gehouden door een te strak pak. Tijdens het lopen schudt zijn hoofd als de kop van een hondenpoppetje op de hoedenplank van een rijdende auto. Hij dankt de bijnaam Gorbaciof aan de wijnvlek op zijn voorhoofd. Overdag doet Pacileo de financiën in een gevangenis. Aan het eind van elke werkdag leent hij voor eigen gebruik enkele honderden Euro’s uit de brandkast. ’s Avonds zet hij het geld in bij illegale kaartspelletjes die plaatsvinden in de privéruimte van een Chinees restaurant. De gewiekste Pacileo heeft altijd geluk, totdat hij de dochter van de restauranthouder in bescherming neemt. De liefde haalt zijn hele schema door de war en daarmee zijn hele leven. Omdat de jonge vrouw geen Italiaans spreekt, heeft de film minder dialogen dan voor een Italiaanse film gebruikelijk is. Servillo heeft veel ruimte om zijn mimiek in te zetten. Gorbaciof is voornamelijk een visueel drama met een lichte komische ondertoon. Het is spijtig dat de film eindigt op een manier die Quentin Tarantino heel erg bekend zal voorkomen.

Je hoeft Het Diner niet eens te zien om te weten wat er aan mankeert. De eerste helft van de trailer geeft voldoende aan wat het grote euvel is van deze boekverfilming: de voice-over. Acteur Jacob Derwig lepelt op de soundtrack lappen tekst op uit het boek van Herman Koch en onderbreekt daarmee constant de handelingen, mede geholpen door vele flashbacks. De voice-over verbrokkelt de van zichzelf al onsamenhangend getoonde dialogen. Het ongemakkelijke gesprek tussen twee broers en hun eega’s gaat in het volle Amsterdamse restaurant in de beginfase onder meer over Woody Allen. Geen idee waarom. Misschien als verwijzing naar het feit dat de moeder van actrice Kim van Kooten Allen ooit heeft geďnterviewd? Voor het verhaal doet het niet ter zake. De prominent aanwezige voice-over stelt de kijker geen moment in de gelegenheid tot het trekken van eigen conclusies. De babbelende stem neemt elke interpretatie voor zijn rekening. Alles wordt door hem geduid en uitgelegd. Als de hoofdpersoon steeds meer zijn verstand begint te verliezen, wordt dat voornamelijk verteld in plaats van getoond. Tot overmaat van ramp kijkt Derwig ook enkele keren met veelbetekenende blik in de camera. Het lijkt alsof per ongeluk de eerste versie het script is verfilmd in plaats van de achtste, geheel herziene versie. Welke versie zal Cate Blanchett gaan verfilmen?

Blackbird
Regie: Jason Buxton
Jaar van uitgave: 2012
bioscoop

Lees verder

Finale Cineville Filmquiz in De Balie (15 december 2013)

Filmquizzen trekken grofweg twee soorten liefhebbers. Cinefielen met een goed geheugen lijken in de minderheid. Het merendeel van de deelnemers bestaat uit veelal mannelijke filmnerds die details uit films onthouden die je niet hoeft te onthouden en films zien die je niet hoeft te zien (Deuce Bigalow: Male Gigolo, om maar wat te noemen). De nerds waren gisteren in het voordeel tijdens de zeer vermakelijke grote finale van de Cineville Filmquiz in De Balie. Zij wisten bijvoorbeeld films te herkennen aan de hand van geluidsfragmenten waarin heel hard en/of heel frequent No! werd geroepen. Daarbij moest de langgerekte no van Frodo in The Lord Of The Rings onderscheiden worden van die van Al Pacino in The Devil's Advocate (1997). De beslissende ronde voor de vier overgebleven teams bestond uit geluidsfragmenten met louter maniakaal gelach, zoals die van Tom Hanks in The Money Pit (1986).

De cinefiel kwam aan zijn trekken tijdens triviarondes en een ronde met klassiekers uit de filmcanon die geheel was gewijd aan droomscčnes (onder meer van Bergman, Fellini, Kurosawa en Tarkovski). De triviavragen waren vaak iets te eenvoudig. Zo werd een scčne uit Karakter vertoond en vervolgens gevraagd wie Karakter heeft geregisseerd, terwijl natuurlijk naar de regisseur gevraagd had moeten worden zonder de filmtitel in de vraag te noemen. Terwijl de Cinevillequiz-finalisten zwoegden aan hun teamtafels, vulden mijn teamgenoot en ik tussen het publiek op de tribune ook fanatiek de antwoordformulieren in. Hoewel we tijdens de bovengenoemde lachronde 0 punten scoorden, gingen we uiteindelijk toch niet met lege handen naar huis. Misschien dat we volgend jaar met een compleet team alsnog de sprong in het diepe gaan wagen.

De vijf afleveringen tellende Japanse miniserie Shokuzai (Penance) heeft een uitgangspunt waar ik niet veel mee kan. De serie gaat voortvarend van start. Vier schoolmeisjes zien hun rijke klasgenootje Emili meegaan met een vreemdeling en vinden haar later dood terug op de koude vloer van de gymzaal. Door het trauma dat de kinderen oplopen kunnen ze zich het gezicht van de man niet meer herinneren, tot frustratie en woede van Emili's moeder Asako (Kyoko Koizumi). De boetedoening die ze van de meisjes eist, blijft hen het verdere leven als een vloek achtervolgen. Vijftien jaar later ondervinden ze de desastreuze gevolgen. Het is een beetje raadselachtig waarom de vier extra moeten lijden en waarom ze zich zonder verzet overgeven aan hun lot. Wat hebben ze nu werkelijk misdaan om hun verdere leven zo ongelukkig te blijven? Elk meisje en haar volwassen versie krijgt een eigen aflevering, de ene wat interessanter dan de andere, maar allemaal vergezocht. De slotaflevering concentreert zich volledig op Asako en bestaat voor het merendeel uit dialogen met een teveel aan uitleg.

Kantoorklerk Saajan Fernandes (de innemende Irrfan Khan) en huisvrouw Ila (Nimrat Kaur) corresponderen in Mumbai elke werkdag met elkaar via een per ongeluk aan het verkeerde adres geleverd lunchpakket. Uiteraard groeit er via voortreffelijk voedsel en intieme ontboezemingen iets moois tussen de twee. Zullen de stugge weduwnaar en de getrouwde vrouw elkaar ooit ontmoeten? The Lunchbox is een romantisch drama dat ondanks de behaagzucht veel sympathie oproept. Het is zonder meer de genoeglijkste eetfilm van 2013. Bij de culinaire gesprekken die Ila dagelijks met haar buiten beeld blijvende oudere bovenbuurvrouw voert, moest ik telkens denken aan een terugkerende sketch van Little Britain. Bij de woorden auntie, auntie hoorde ik steeds Margaret, Margaret.

Grand Central (Rebecca Zlotowski, 2013) bioscoop
La Tendresse (Marion Hänsel, 2013) bioscoop

Lees verder

Études Sur Paris
Regie: André Sauvage
Jaar van uitgave: 1928
dvd

Lees verder

Beknopt maandoverzicht film & muziek oktober en november 2013

Lees verder

Op reis, terug naar af

De reis en de eindbestemming in La Grande Bellezza, A Long Story, Elle S'En Va, Gravity en Silence. Lees verder.

De rest van de filmweek in cijfers

• Heaven’s Gate (Michael Cimino, 1980) dvd (9)
• Silence (Pat Collins, 2012) dvd (8)
• La Grande Bellezza (Paolo Sorrentino, 2013) bioscoop (8)
• Workers (Jose Luis Valle, 2013) bioscoop (7)
• Gabrielle (Louise Archambault, 2013) bioscoop (6)
• The Counselor (Ridley Scott, 2013) bioscoop (4)

In Amsterdam is het al enige jaren een terugkerend fenomeen, maar voor het zeer sympathieke Cinema Oostereiland in Hoorn was het vandaag voor het eerst: een filmquiz. De grote zaal was om 15:00 uur van voor tot achter gevuld. Alleen al vanwege de opkomst mag de eerste editie van de filmquiz een succes genoemd worden. De organisatoren hadden de drempel expres laag gehouden voor de 30 aanwezige teams. De soms wat al te gemakkelijke vragen werden gecompenseerd door het moordende tempo waarin ze werden gesteld. In de haast kon ons eigen team even niet op de naam van Christian Bale komen en we hadden een verkeerde titel bij de alternatieve poster van The Usual Suspects. Die paar missers maakten we weer goed door in andere rondes De Rouille Et D'Os en Errol Flynn te herkennen. We werden uiteindelijk vierde. De quiz had veel filmfragmenten en elke ronde werd geďntroduceerd door aangepaste versies van bekende filmstudioleaders. Er was zichtbaar veel tijd en liefde in de quiz gestoken en dat werd merkbaar gewaardeerd door alle deelnemers. Een volgende keer mag het tempo wat lager en het niveau een tandje hoger. En liever ook geen vragen meer over The Iron Lady en Forrest Gump. Wat ons team betreft mag Filmquiz Cinema Oostereiland een terugkerende traditie worden.

Howling
Regie: Ha Yoo
Jaar van uitgave: 2012
dvd

Lees verder

Mercy Giants (foto) en Gone Bald (met nieuwe drummer Lutz) speelden gisteren live voor een select publiek in Volta, Amsterdam. Meer foto’s vind je hier

Films kort

• Lifeforce (Tobe Hooper, 1985) Blu-ray (7)
  Sciencefictionhorrorpulp van formaat in een glorieuze HD-kopie. Geregisseerd door de maker van The Texas Chain Saw Massacre (1974).

• Blood Ties (Guillaume Canet, 2013) bioscoop (7)
  Degelijk misdaaddrama over een agent en zijn criminele broer in New York. De art direction is perfect. Je zou zweren dat de film begin jaren zeventig is opgenomen. Verschillende leden van de sterke cast hebben moeite met hun accenten. De Franse actrice Marion Cotillard heeft zichzelf zonder enige reden een Italiaanse tongval aangemeten en de Britse acteur Clive Owen weet mij niet te overtuigen als Amerikaan. De Franse Guillaume Canet brak in 2006 internationaal door met Ne Le Dis Ŕ Personne (Tell No One), de spannende thriller over een kinderarts (François Cluzet uit Intouchables) die ervan wordt verdacht zijn vrouw te hebben vermoord. Vreemd genoeg heeft die film indertijd de Nederlandse bioscoop nooit gehaald.

• Nobody's Daughter Haewon (Hong Sang-soo, 2013) dvd (6)
  Een vroege droomsequentie met gastactrice Jane Birkin wekt heel even de suggestie dat Nobody's Daughter Haewon een variatie is op In Another Country (2012), Hong Sang-soo’s vorige film met Isabelle Huppert. De Koreaanse regisseur valt iets te veel in herhaling en zijn narratieve spelletjes zijn minder sprankelend dan ik van hem gewend ben.

• The Stone Roses: Made Of Stone (Shane Meadows, 2013) Blu-ray (6)
  Shane Meadows (Dead Man's Shoes, This Is England) mocht voor zijn eerste documentaire mee met de reünietournee van zijn favoriete band. De regisseur is zichtbaar nerveus, zoals het een goede fan betaamt. Aan muziek geen gebrek, maar los van de opwinding rondom een gratis try-out in een kleine zaal en het incident tijdens het optreden in de Heineken Music Hall heeft de film een groot gebrek aan drama. En wie had ooit gedacht dat de Nederlandse theatermaker, acteur en regisseur Tietus Tiel Groenestege in een documentaire zou belanden over The Stone Roses?

What Masie Knew (Scott McGehee & David Siegel, 2012) bioscoop (7)
Short Term 12 (Destin Cretton, 2013) bioscoop (7)
Just The Wind (Benedek Fliegauf, 2012) bioscoop (7)

De twee bovenstaande, semi-kleine Amerikaanse films zijn boeiende, goed geacteerde portretten over jonge en bijna volwassen kinderen van de rekening, maar stellen beide teleur vanwege de gladgestreken afronding. Voor een realistischer einde moet je bij het Hongaarse Just The Wind zijn, een film waarin de kinderen de dupe zijn vanwege hun lage sociale positie. De kijker komt na die laatste film minder blij de zaal uit dan bij de andere twee. Het rauw realistische Just The Wind is niet behaagziek, wat je de Amerikaanse films wel kunt verwijten, maar blijft daardoor waarschijnlijk het langste bij.

Translumen

Gisteravond ging Translumen van start in de Amsterdamse Transvaalbuurt, georganiseerd door Polderlicht. Tot en met aanstaande zondag kun je tussen 18:00 uur en middernacht lichtkunst bekijken op ongeveer 25 locaties tussen het treinspoor en de ringvaart. Op bovenstaande foto is een fragment te zien van Petra Veenstra’s werk Droomschaduw op een van de weinige overdekte locaties. Je kunt je eigen route uitstippelen aan de hand van deze plattegrond. Hopelijk werkt het weer een beetje mee.

La Vie D’Adčle
Regie: Abdellatif Kechiche
Jaar van uitgave: 2013
bioscoop

Lees verder

The Pervert's Guide To Ideology (Sophie Fiennes, 2012) bioscoop (7)

Een van de grootst vragen waar het video-essay The Pervert's Guide To Ideology de kijker mee achterlaat is: wat zit er in de neus van Slavoj Žižek? Hevig snuivend slist de Sloveense filosoof en cultuurcriticus zich begeesterd door zijn tics heen tijdens een betoog over ideologie in de wereldcinema. Met behulp van filmfragmenten laat hij de achterliggende, vaak onbedoelde ideologieën zien in publieksfavorieten als The Sound Of Music, Taxi Driver, Brief Encounter, Jaws en Titanic en cultklassiekers als They Live en Seconds. Om de zware kost te verluchtigen plaatst regisseuse Sophie Fiennes Žižek in gereconstrueerde filmdecors. De filosoof licht zijn theorieën toe liggend op het bed van Travis Bickle, zittend op een van de toiletpotten in Full Metal Jacket of drijvend tussen het schroot van James Camerons Titanic. Het komische effect dreigt de kijker bijna af te leiden van de weloverwogen argumenten. De filosoof heeft het vaak over The Big Other. Die term heeft meerdere betekenissen en staat onder meer voor het publiek dat een mens voor zichzelf bedenkt en voor wie hij in het dagelijks leven telkens een andere rol aanneemt. In dat kader zou Reality (Matteo Garrone, 2012) een perfecte film zijn om in combinatie met The Pervert's Guide To Ideology te vertonen. In Reality heeft het katholieke hoofdpersonage geen religie meer nodig om de keuzes in zijn leven te verantwoorden. Hij heeft de kerk en het goddelijke ingeruild voor de permanent draaiende camera’s van reality tv. The Big Other is Big Brother.

King Champion Sounds, live @ De Melkweg, maandag 21 oktober in het voorprogramma van twee andere bands.

Landscape (Sergei Loznitsa, 2003) dvd (8)

De bewoners van de Russische plaats Okulovka overleven op een dieet van bier, wodka en vliegende ratten. Hun dagen zijn gevuld met geklaag over een leven dat in steeds kleiner wordende cirkels ronddraait. De camera van Sergei Loznitsa maakt in de zestig minuten durende documentaire Landscape een vergelijkbare ronde beweging. Het ontwakende koude boerenland gaat van links naar rechts aan ons voorbij. In eerste instantie komt slechts af en toe een verre passant in beeld. Hoe meer de camera als een kalme draaikolk verraderlijk rustig doordraait, hoe meer het lijkt alsof de mensen van het dorp door de beweging worden aangetrokken en opgezogen. Het totaalshot verandert al tollend in een constant wisselende reeks close-ups van verweerde, ongelukkig kijkende mannen- en vrouwenkoppen. Jong en oud wacht bij de halte op een bus die misschien nooit zal komen, maar zeker te laat zal arriveren. Na elke 360 graden is hun gemompel beter te verstaan. Uit de flarden die van de gesprekken zijn op te vangen is op te maken waarom de mensen zo collectief slecht gehumeurd zijn. Ze hebben tijd zat voor conversaties over ongelukkige huwelijken, het drankmisbruik van de broodverdiener en de meest recente sterfgevallen in de familie. Op de achtergrond worden de scheldpartijen van de snelste drinkers steeds luider. Natuurlijk begint het ook nog eens onbedaarlijk te sneeuwen. Naarmate de dronkenschap en de irritatie toenemen, hebben de duiven steeds meer voor hun leven te vrezen. Als de bus, o wonder, uiteindelijk toch de hoek omdraait, maken de wachtenden meer kans verdrukt of overreden te worden dan op een zitplaats. De chauffeur kijkt gelaten toe vanachter zijn stuur en steekt maar weer een sigaret op.

Wat een leven.

The Criminal (Joseph Losey, 1960) dvd (8)

Afgelopen week zag ik het stijlvolle Britse gevangenisdrama The Criminal van de politiek gedreven en altijd verrassende, uit zijn eigen land verbannen Amerikaanse regisseur Joseph Losey, met Stanley Baker in de titelrol, prachtige zwart-witfotografie van Robert Krasker (Brief Encounter, The Third Man) en een jazzsoundtrack van John Dankworth. De dvd is de Nederlandse editie uit de Joseph Losey Collection die in 2007 werd uitgebracht. De Nederlandse ondertitelaar van het interview met de Franse filmcriticus Michel Ciment, dat als bonus op de dvd staat, haalde indertijd helaas twee films door elkaar. Joseph Losey’s Amerikaanse film The Prowler uit 1951 heeft helemaal niets te maken met The Prowler uit 1981. Voor de goede orde: Losey heeft zich aan meerde genres gewaagd, maar nog nooit een horrorfilm gemaakt.

De rest van de afgelopen filmweek in cijfers

• La Vie D’Adčle (Abdellatif Kechiche, 2013) (9)
• Top Of The Lake (Jane Campion & Garth Davis, 2013) (8)
• Blockade (Sergei Loznitsa, 2006) (8)
• De Nieuwe Wildernis (Ruben Smit & Mark Verkerk, 2013) (8)
• Doe Maar: Dit Is Alles (Martijn Nijboer & Patrick Lodiers, 2013) (7)
• Sleepwalker (Saxon Logan, 1984) (7)
• Jimmy P. (Arnaud Desplechin, 2013) (7)
• Deadlock (Roland Klick, 1970)(6)
• A Liar's Autobiography: The Untrue Story of Monty Python's Graham Chapman (Bill Jones, Jeff Simpson & Ben Timlett, 2012) (4)

Michael Kohlhaas
Regie: Arnaud des Palličres
Jaar van uitgave: 2013
bioscoop

Lees verder

The Millennial Rapture
Regie: Kôji Wakamatsu
Jaar van uitgave: 2012
bioscoop

Lees verder

Gravity
Regie: Alfonso Cuarón
Jaar van uitgave: 2013
IMAX 3D

Lees verder

Shonen Knife live @ dB’s in Utrecht (27 september 2013)

From Osaka Rock City: Shonen Knife. Gabba gabba hai!

Kiekjes en bewegende beelden

Beknopt maandoverzicht augustus/september 2013: hoogte- en dieptepunten film & muziek

Lees verder