home

filmarchief

vido?

archief

email

Letterboxd

twitter

Vido Liber

(arthouse, classics, cult, Hollywood, music)

week 17

vrijdag 25 april 2014

Tom À La Ferme (Xavier Dolan, 2013) bioscoop (8)

Moderne stadsjongen Tom (Xavier Dolan) heeft normaal gesproken helemaal niets te zoeken op het uitgestrekte Canadese platteland. De enige reden voor zijn bezoek is de begrafenis van zijn vriend Guillaume. Op de boerderij komt hij erachter dat hun homoseksuele relatie is verzwegen voor de moeder (Lise Roy). Zij leeft in de veronderstelling dat haar jongste zoon een innige verhouding had met een vrouwelijke collega. Haar oudste zoon Francis (Pierre-Yves Cardinal) laat hardhandig weten dat die leugen vooral in stand gehouden moet blijven. Tom wil na de begrafenis eigenlijk direct de benen nemen, maar om verschillende redenen keert hij terug naar de boerderij en blijft hij in de ban van Francis. De broer doet hem heel erg denken aan zijn overleden geliefde. Ondanks de gewelddadige manier waarop Francis Tom bejegent, schuiven hun bedden per scène steeds meer naar elkaar toe. Tijdens een paar heftige confrontaties brengt ook het versmallende beeldformaat de twee mannen steeds dichter bij elkaar. Een wurggreep verandert in een verstikkende omhelzing.

De leugen regeert en om de leugens over Guillaume’s voorbije leven in stand te houden spelen alle nabestaanden een rol. Niemand is zichzelf, iedereen doet zich voor als iemand anders. Francis wordt de dubbelganger van zijn broer en onderdrukt zijn eigen homoseksuele gevoelens, collega Sara (Evelyne Brochu) van de kopieerafdeling speelt de vriendin. Waarschijnlijk weet ma wel degelijk hoe de werkelijkheid in elkaar steekt, maar ze blijft volharden in de rol van onwetende moeder. Tom verandert gaandeweg in een agrariër. Door zijn overgave en deelname aan de collectieve leugen begint hij deel uit te maken van de familie. Als hij zich verstopt tussen de gewassen, valt op hoe zijn geblondeerde krullen overeenkomen met het geel van de maiskolven. In de stal vindt een zelfde kleurconnectie plaats tussen Toms haar en de strobalen en de opgehoopte mest. Hoe langer hij op de boerderij blijft hoe meer hij opgaat in het landschap.

Tom À La Ferme laat nogal wat vragen open over de motivatie van de personages en van de filmmaker zelf. Het lijkt alsof Xavier Dolan kritiek levert op de Verenigde Staten, want de agressieve Francis draagt aan het eind van de film een jas met de opdruk USA en Rufus Wainwright zingt even later I’m so tired of you, America op de aftiteling. Het blijft onduidelijk of we daar een diepere bedoeling achter moeten zoeken.


[home] - [filmarchief] - [vido?] - [archief] - [email] – [Letterboxd] - [twitter]