Vido Liber

Parts Of A Family (Diego Gutierrez, 2013) bioscoop (6)

Het duurt lang voordat Gonzalo en Gina, de bejaarde ouders van filmmaker Diego Gutierrez, voor het eerst in Parts Of A Family in een two shot samen in beeld komen. Hun huwelijk kent al jaren geen liefde meer. De twee slapen op een eigen verdieping in hun grote huis in Mexico Stad en leven langs elkaar heen. Vandaar dat we tot dat eerste two shot het echtpaar alleen tegelijk in beeld hebben gezien in split screen. Gutierrez interviewt zijn ouders voornamelijk apart, zonder de aanwezigheid van de ander. Moeder laat het meeste los over haar gevoelens en weet exact aan te geven wanneer en waarom de relatie met haar echtgenoot onherroepelijk bekoeld raakte. Vader praat zo min mogelijk en verwerkt zijn gedachten liever in zijn autobiografisch getinte romans. Wanneer ze gezamenlijk in beeld verschijnen, weten we dat het nooit meer goed zal komen tussen de twee. Gina zou het liefst op zichzelf willen wonen, maar dan zal ze ook haar luxe leven en haar bedienend personeel moeten achterlaten. Voorlopig verblijft ze in het huwelijk als een vrijwillige gevangene.

Parts Of A Family zit letterlijk boven op het onderwerp. De twee pratende hoofden worden vaak extreem dichtbij gefilmd zodat zelfs de meest genuanceerde gelaatsuitdrukking wordt geregistreerd. Regelmatig is door de close-up geen omgeving meer te zien en is er dus geen mogelijkheid voor de toeschouwer om naar iets anders te kijken dan naar de emoties op de gezichten. De uitvergrote hoofden zullen op een televisiescherm goed werken, maar doen het minder goed op een groot bioscoopdoek. Eigenlijk moet je zo ver mogelijk van het doek af zitten om te profiteren van het effect van de confronterende filmmethode. De verrassend matige projectie in mijn favoriete bioscoop Rialto, waar de film afgelopen week om een of andere reden vanaf een DVD werd afgespeeld, maakte het beeld er niet mooier op. Ik had niet alleen last van de veel te lage resolutie, maar het beeld schokte elke seconde, wat duidelijk zichtbaar was bij alle pans, tilts en zooms die de camera maakte. De personages bewegen gelukkig niet veel en ook de camerabewegingen blijven tot een minimum beperkt, maar de matige beeldkwaliteit leidde wel heel erg af.