Vido's FilmZine

Extra: 2 toegevoegde einden, meldt de rode ronde sticker op het hoesje van de Nederlandse dvd-editie van Down In The Valley. Het menuscherm biedt de keuze de film af te spelen met de twee losse eindes als extra opties. Deze mogelijkheid doet vermoeden dat het om alternatieve slotscènes gaat, zoals wel vaker gebeurt bij films op dvd. Je kunt ook kiezen de film inclusief eindes achter elkaar te bekijken. Die laatste optie blijkt achteraf gezien de beste, want de toegevoegde einden behoren gewoon bij de bioscoopversie, althans, de versie van 112 minuten zoals die momenteel in Engeland draait (de dvd duurt slechts 107 minuten, terwijl de Amerikaanse filmversie volgens IMDb 125 minuten lang is). Niks alternatieve slotscènes dus, maar gewoon een hele rare, storende ingreep door distributeur RCV, wellicht om de dvd interessanter te laten voorkomen dan hij in werkelijkheid is.

Ondanks de weidse fotografie in Cinemascopeformaat en een prettige soundtrack (met o.a. Calexico en Mazzy Star) is er veel mis met Down In The Valley. De acteurs valt weinig te verwijten. Edward Norton in de rol van would-be cowboy Harlan is vanaf zijn eerste dialoog een intrigerend meerduidig personage, zowel innemend als dreigend. Dankzij zijn subtiele spel is in de eerste helft van de film moeilijk aan te wijzen wat hem zo sinister maakt. Evan Rachel Wood speelt op natuurlijke wijze de rebellerende puber Tobe (een afkorting van October) die vanaf de eerste ontmoeting als een blok voor Harlan valt en, ondanks de bezwaren van haar vader Wade (David Morse), een relatie met Harlan begint. De jonge cowboy is een knappe jongen maar wel een rare snuiter met zijn zuidelijke accent, zijn ouderwetse cowboy talk en zijn onafscheidelijke cowboyhoed. Hij is een anachronisme in de zonovergoten Valley van modern Los Angeles. Are you for real? is een begrijpelijke en, wat later blijkt, terechte vraag van een van Tobe's vriendinnen. Harlan heet helemaal geen Harlan en hij komt ook niet, zoals hij beweert, van een ranch uit Zuid-Dakota. Thuis in zijn motelkamer speelt hij als een kind met echte pistolen en citeert hij dialogen uit westerns. Hij leent paarden om er mee door de straten en heuvels te galopperen en is oprecht verbaasd als de eigenaren daar weinig begrip voor kunnen opbrengen. Vader Wade kijkt dwars door de façade heen, maar Tobe heeft pas te laat door dat er gevaar huist in het gedrag en de obsessies van haar nieuwe vriendje. Ook haar stille, eenzame broertje Lonnie (Rory Culkin) wil in de schijnbaar vrijgevochten Harlan enkel een rolmodel zien. Hij laat zich gemakkelijk letterlijk door de cowboy meeslepen.

Regisseur en scenarist David Jacobson kan niet kiezen voor een eenduidig vertelperspectief waardoor het niet duidelijk is wie de werkelijke hoofdpersoon is in Down In The Valley. Gaat het verhaal over groeistuipen in een moederloos gezin en is Tobe het centrale karakter, of is de film een psychologische vertelling over een jongeman (Harlan) die teveel in een gefantaseerde wereld leeft? Naar mijn idee had Jacobson moeten kiezen voor het laatste en meer en meer moeten binnendringen in de verbeelding van Harlan, desnoods ten koste van de helderheid. In plaats daarvan verwordt Down In The Valley na een spannend langzaam opgebouwd eerste uur tot een weinig originele achtervolgingsfilm in het derde bedrijf, uitmondend in een voorspelbare schietpartij. Het is lijkt alsof na 1 uur en 16 minuten de filmmakers geen flauw idee hadden hoe verder aan te vangen met hun verhaal. Het einde ziet eruit alsof het aan elkaar gebreid is met vluchtig geschoten restmateriaal. Dat restmateriaal heet op de dvd van RCV Aanvullend einde 1. Het tempo wordt gekunsteld opgeschroefd en voor slechts drie scènes wordt er opeens een detective geïntroduceerd (Geoffrey Lewis) terwijl andere personages uit de film zijn geknipt (volgens de credits op IMDb zou ook Oscar-winnares Ellen Burstyn een rol hebben gespeeld). Na alle ellende die de overlevenden hebben doorstaan is hun handeling in de korte coda (Aanvullend einde 2) zeer ongeloofwaardig. Een irritante slordigheid is de haargroei op het gezicht van Edward Norton. Tijdens zijn vluchtpoging heeft hij eerst een baardje van een paar dagen. Een paar scènes verderop heeft hij blijkbaar de tijd gehad om een druipsnor te stileren zoals The Edge van U2 hem lang gedragen heeft. Zonder van zijn paard te zijn afgestegen rijdt hij in een volgende scène weer met volledig gladgeschoren gezicht.

Deze dvd is een verminkte uitgave van een film die nog niet helemaal af lijkt. Door de omslachtige ingreep van RCV wordt juist de nadruk gelegd op de zwakke punten. Als je Down In The Valley persé wilt zien, kies dan in het menu de mogelijkheid alles in 1 keer af te spelen, want anders mis je ook nog eens de aftiteling.