Vido's FilmZine

Blood And Black Lace (Mario Bava, 1964) dvd (3)
Ik heb weer een film van Mario Bava geprobeerd en opnieuw moet ik constateren dat zijn reputatie is gebaseerd op een mythe, in stand gehouden door verblinde bewonderaars. De Italiaanse thriller (beter bekend als giallo) staat over het algemeen bekend om de vergezochte plotten. Ik heb niets tegen films waarbij de plot een bijgedachte is en tweede viool speelt ten faveure van stijl, maar als de bijgedachte onontkoombaar wordt overheerst door infantiliteit en lachwekkende plotwendingen, is de stijl niets meer dan een trots wapperende vlag op een monumentale drol. Na de eerste moord in Blood And Black Lace, op een van de modellen van modehuis Christian Haute Couture, wordt het rode dagboek van het slachtoffer gevonden. Uit de schichtige blikken van alle andere acteurs valt op te maken dat iedereen de potentiële dader is. De moordenaar verkleedt zich overigens als de Onzichtbare Man, in zwart pak met hoed en een doek om het gezicht gewikkeld. De vermomming is onnodig, want de moorden vinden plaats in slecht verlichte ruimtes in aanwezigheid van niemand anders dan de slachtoffers. Waarom zou je jezelf vermommen als je van plan bent de enige getuige van het leven te beroven?

Blood And Black Lace heeft veel verdachten. De nerveuze pillenslikkende assistent van het modehuis is een overduidelijke red herring en kan gelukkig direct doorgestreept worden. Wat de rest van de personages bezielt, blijft grotendeels in het ongewisse. Niet alleen de modellen, maar ook de rest van de cast speelt als bewegende etalagepoppen. Als ze bij groepsscènes geen dialoog hebben, vullen ze verstijft en expressieloos het beeld. Iedereen lijkt vermogend, aangezien iedereen in een eigen kasteel woont dat is ingericht als antiekwinkel. Als het voor de moorden verantwoordelijke duo eindelijk hun motieven prijsgeeft, gebeurt dat tijdens een vrijpartij. Tussen het kussen door legt het schuldige echtpaar aan elkaar uit waarom ze tot de moorden zijn overgegaan. Dat doen ze niet voor zichzelf (want waarom zou je herhalen wat je zelf allang weet?), maar voor de filmkijker. Als vervolgens een van de twee de ander omslachtig een loer probeert te draaien, moet de ander na afloop opnieuw verbaal uitleggen hoe die loer precies in zijn werking ging. Een ander onbedoeld koddig moment is de dialoog tussen de volledig incapabele detective (geacteerd door pratende wandelstok Thomas Reiner) en een collega, na het aantreffen van twee, op elkaar gelegde, nieuwe vrouwelijke slachtoffers. Een van de lichamen vertoont tekenen van marteling. Het gesprek van de detectives voltrekt zich als een dialoog uit Jiskefets Tampert, maar dan in nagesynchroniseerd Engels in plaats van Duits.

Collega: Look at how the murderer tortured her. He must have used a red hot poker. He must be a madman.
Reiner: Or a homicidal maniac.
Collega: Against beautiful girls.
Reiner: Yes. Perhaps the sight of beauty makes him lose control of himself and kill.

Zulke conclusies kunnen enkel getrokken worden door echte professionals.

Blood and Black Lace versus Tampert

Nooit meer Bava.